San Cristobal de las Casas

Hola a todos!

We zitten intussen alweer een tijdje in San Cristobal de las Casas, een mooi stadje hoog in de bergen met ongeveer 130.000 inwoners. We hebben het hier goed naar onze zin, er zijn veel barretjes, restaurantjes, bioscopen, en zelfs een videotheek waar we af en toe een film huren om op onze laptop te kijken!

De sfeer hier is erg goed, de mensen op straat laten je gewoon met rust, zelfs als vrouw alleen op straat.
De stad doet heel westers aan, de inwoners gaan heel modern gekleed, de indianen niet meegerekend. Zij hebben hun eigen klederdracht van schapenvellen.

We zijn afgelopen weekend naar twee indianendorpjes geweest, San Juan Chemula en Zinacatan, waar het leven nog erg traditioneel is. Je mag geen foto´s maken van de Maya´s, want zij geloven dat een deel van hun ziel dan door de camera wordt weggenomen.
De kerk in een van de dorpjes was echt heel bijzonder, echt indrukwekkend. De muziek bracht er mensen in trance en er stonden honderden kaarsjes op de grond met allerlei heiligenbeelden aan de zijkant en dennenaalden op de grond voor bescherming.

We zijn ook bij een familie thuis geweest die met vijf generaties in 1 huis wonen. De jongste moeder in het huis was net 18, maar ze leek echt 35 jaar oud. Leeftijden schatten is erg moeilijk! Ze hebben lekkere tortillas voor ons gemaakt op de traditionele manier en deze smaakten ook echt anders dan de tortillas die in de stad worden verkocht.
Een babbeltje maken lukte ook nog, want Spaans is hun tweede taal.
Het is echt heel bijzonder om te zien hoe hun tradities bewaard blijven.

Verder gaat alles hier zijn gangetje, Amanda is aan het werk en Eric volgt Spaanse les bij een school die een geweldig uitzicht over de stad biedt. Afgelopen vrijdagavond hebben we daar onze eerste salsa-dansles gekregen. Spierpijn hebben we nu nog, maar het was echt leuk! Komende week geven ze ook kookles, dus dat wordt ook nog gezellig.

We blijven hier nog een paar weken, onder andere om de feestdag Dia de los Muertos mee te maken op 1 en 2 november, dat moet echt heel bijzonder zijn. De voorbereidingen zijn al begonnen en je ziet al overal skeletten in de stad. Spookachtig!!

Enkele feitjes: de stoepranden zijn hier hoog, tot kniehoogte reiken ze soms. Je kunt hier dus niet je auto half op de stoep parkeren, want dan rijd je op twee wielen verder!
Naar de supermarkt gaan, kost je een halve dag. Vooral de Chedraui-supermarkt is gigantisch groot, er is zo veel keus, dat je gewoon niet meer weet wat je wilt. Ze hebben zelfs Nederlandse kaas, pindakaas, chocopasta, maar helaas geen frikandellen... -)
10 pesos is ongeveer 0,58 eurocent. Wij slapen hier voor 160 pesos dus reken maar om.
We zitten hier op 2200 meter hoogte, en 's avonds daalt het kwik naar 10 graden, dus jullie hoeven niet jaloers te zijn:).

Zoals jullie zien, hebben we het hier erg naar onze zin!
Tot de volgende keer,

Eric en Amanda