Ons laatste bericht!!!
Door: Eric en Amanda
Blijf op de hoogte en volg Eric
26 Juli 2009 | Peru, Lima
Nou, dit is 'm dan! Het laatste berichtje over onze reis. Sinds de vorige keer hebben we nog flink wat bussen genomen.
Vanuit Arequipa vertrokken we richting Puno, een grote plek aan het Titicacameer. Puno is de allerkoudste plek van onze reis geweest. 's Nachts daalde de temperatuur tot min 10 en 's avonds zaten we met sjalen en mutsen in huis. De enige manier om goed warm te worden, was met een hete douche, want centrale verwarming kennen ze er niet. Overdag scheen de zon volop en werd het maximaal 16 graden. Toch waren we in staat om onze gezichten te verbranden! Een erg felle zon dus.
De reden dat we naar Puno en het Titicacameer wilden waren de drijvende eilanden van de Uru-indianen. De Uru's maken hun eilanden van het alom aanwezige riet in het meer, stapelen het riet rijen dik op en vullen het vanaf de bovenkant weer aan want de onderste lagen rotten weg door het water. Hun huizen zijn ook van riet en hun boten, eigenlijk alles. We hebben het riet ook gegeten, want het is eetbaar.
Het was een hele aparte ervaring om op deze eilandjes te lopen, omdat je behoorlijk op en neer veert.
De Uru's waren erg aardig en lieten ons hun huizen en leefwijze zien. Op elk eilandje hebben ze een uitkijktoren (zie foto van ons 2), via welke ze met elkaar al schreeuwend communiceren. De Uru's hebben hun eigen schooltjes, ziekenhuis en voorzieningen. Erg interessant om te zien allemaal.
Op een van de eilandjes was ook een cameraploeg aan het filmen van Canal 7 van Lima. Uitgerekend ons vroegen ze om een interview. In ons beste Spaans hebben we uitgelegd wat we van het Titicacameer vonden en de eilandjes. Een Peruaans meisje dat we van een eerder uitstapje kenden, heeft ons later nog op tv gezien. Het interview is dus echt uitgezonden!
Na dit bezoek zijn we zo snel mogelijk doorgereisd naar de warmere stad La Paz in Bolivia. Hier hebben we in een ontzettend groot hostel gezeten, het grootste van onze reis. La Paz staat bekend om haar protesten. Wij hebben er elke dag wel een gehoord of gezien. Mensen staken om allerlei redenen, werkeloosheid en andere sociale omstandigheden. Wij hadden nog geluk dat we gelijk vanuit Puno naar La Paz konden reizen, want een groepje mensen in ons hostel in Puno moest een week wachten. De weg naar La Paz was geblokkeerd. Tijdens ons verblijf in Bolivia waren de wegen naar het zuiden afgesloten en dus besloten wij om naar Noord-Chili door te reizen.
Arica is een plek aan de kust waar we uitgebreid vakantie hebben gevierd. Een hele week lang hebben we niets gedaan en veel tijd op het strand doorgebracht. Het was er lekker weer, elke dag zon en we hebben veel dieren in het wild gezien, waaronder zeeleeuwen, zeehondjes, pelikanen en roofvogels. Op sommige plekken was de kustlijn erg ruig en bijzonder om te zien. Openbaar vervoer was er niet en dus hebben we gelift. De Chileense mensen waren erg aardig en iedereen stopte. Onderweg praatten we wat, maar door het onverstaanbare accent ging dit soms een beetje moeilijk!
De reis van La Paz naar Arica verliep snel, maar was heel erg koud ondanks de dekens in de bus. We moesten twee keer de bus uit om de paspoorten te stempelen, waar de klappertandend in de rij stonden. De grensoversteek was wel erg mooi (zie foto van het meer met de berg), want we reden door een nationaal park.
Vanuit Arica zijn we met een trein de grens overgegaan. Eenmaal op het treinstation in Peru stond een vrouw ons op te wachten. Ze noemde ons bij naam en we moesten meekomen. Tegenwoordig moeten buitenlanders bij grensoversteken papieren invullen
over hun medische toestand. Dit in verband met de Mexicaanse griep. Na het invullen wenste ze ons een fijne reis en konden we weer door.
Op dit moment zitten we dus in Peru, in de hoofdstad Lima. Vanwege alle stakingen hebben we besloten ruim op tijd naar de hoofdstad te gaan. We willen natuurlijk niet onze vlucht missen!! We hebben erg veel zin om weer terug te gaan naar Nederland en iedereen weer te zien! De eerste maand zijn we bereikbaar op Amanda's oude telefoonnummer, 0629547600.
Tot ziens in Nederland!!
Eric en Amanda
Vanuit Arequipa vertrokken we richting Puno, een grote plek aan het Titicacameer. Puno is de allerkoudste plek van onze reis geweest. 's Nachts daalde de temperatuur tot min 10 en 's avonds zaten we met sjalen en mutsen in huis. De enige manier om goed warm te worden, was met een hete douche, want centrale verwarming kennen ze er niet. Overdag scheen de zon volop en werd het maximaal 16 graden. Toch waren we in staat om onze gezichten te verbranden! Een erg felle zon dus.
De reden dat we naar Puno en het Titicacameer wilden waren de drijvende eilanden van de Uru-indianen. De Uru's maken hun eilanden van het alom aanwezige riet in het meer, stapelen het riet rijen dik op en vullen het vanaf de bovenkant weer aan want de onderste lagen rotten weg door het water. Hun huizen zijn ook van riet en hun boten, eigenlijk alles. We hebben het riet ook gegeten, want het is eetbaar.
Het was een hele aparte ervaring om op deze eilandjes te lopen, omdat je behoorlijk op en neer veert.
De Uru's waren erg aardig en lieten ons hun huizen en leefwijze zien. Op elk eilandje hebben ze een uitkijktoren (zie foto van ons 2), via welke ze met elkaar al schreeuwend communiceren. De Uru's hebben hun eigen schooltjes, ziekenhuis en voorzieningen. Erg interessant om te zien allemaal.
Op een van de eilandjes was ook een cameraploeg aan het filmen van Canal 7 van Lima. Uitgerekend ons vroegen ze om een interview. In ons beste Spaans hebben we uitgelegd wat we van het Titicacameer vonden en de eilandjes. Een Peruaans meisje dat we van een eerder uitstapje kenden, heeft ons later nog op tv gezien. Het interview is dus echt uitgezonden!
Na dit bezoek zijn we zo snel mogelijk doorgereisd naar de warmere stad La Paz in Bolivia. Hier hebben we in een ontzettend groot hostel gezeten, het grootste van onze reis. La Paz staat bekend om haar protesten. Wij hebben er elke dag wel een gehoord of gezien. Mensen staken om allerlei redenen, werkeloosheid en andere sociale omstandigheden. Wij hadden nog geluk dat we gelijk vanuit Puno naar La Paz konden reizen, want een groepje mensen in ons hostel in Puno moest een week wachten. De weg naar La Paz was geblokkeerd. Tijdens ons verblijf in Bolivia waren de wegen naar het zuiden afgesloten en dus besloten wij om naar Noord-Chili door te reizen.
Arica is een plek aan de kust waar we uitgebreid vakantie hebben gevierd. Een hele week lang hebben we niets gedaan en veel tijd op het strand doorgebracht. Het was er lekker weer, elke dag zon en we hebben veel dieren in het wild gezien, waaronder zeeleeuwen, zeehondjes, pelikanen en roofvogels. Op sommige plekken was de kustlijn erg ruig en bijzonder om te zien. Openbaar vervoer was er niet en dus hebben we gelift. De Chileense mensen waren erg aardig en iedereen stopte. Onderweg praatten we wat, maar door het onverstaanbare accent ging dit soms een beetje moeilijk!
De reis van La Paz naar Arica verliep snel, maar was heel erg koud ondanks de dekens in de bus. We moesten twee keer de bus uit om de paspoorten te stempelen, waar de klappertandend in de rij stonden. De grensoversteek was wel erg mooi (zie foto van het meer met de berg), want we reden door een nationaal park.
Vanuit Arica zijn we met een trein de grens overgegaan. Eenmaal op het treinstation in Peru stond een vrouw ons op te wachten. Ze noemde ons bij naam en we moesten meekomen. Tegenwoordig moeten buitenlanders bij grensoversteken papieren invullen
over hun medische toestand. Dit in verband met de Mexicaanse griep. Na het invullen wenste ze ons een fijne reis en konden we weer door.
Op dit moment zitten we dus in Peru, in de hoofdstad Lima. Vanwege alle stakingen hebben we besloten ruim op tijd naar de hoofdstad te gaan. We willen natuurlijk niet onze vlucht missen!! We hebben erg veel zin om weer terug te gaan naar Nederland en iedereen weer te zien! De eerste maand zijn we bereikbaar op Amanda's oude telefoonnummer, 0629547600.
Tot ziens in Nederland!!
Eric en Amanda
-
26 Juli 2009 - 17:45
Mam En Gesienus:
Hoi lieverds,
Nog even en dan kunnen we jullie weer ophalen van schiphol.
Ook wij kijken er heel erg naar uit jullie weer te zien en natuurlijk te knuffelen, want dat hebben we best wel gemist.
En gelukkig zit er weer een foto bij van een hond, ook als is het een zeehond.
Wat geweldig mooi die rieten eilandjes, heel apart.
Kun je maar weer zien dat je met weinig middellen een heel gelukkig en mooi leven kunt hebben.
Nou lieverds nog fijne dagen en tot donderdagavond.
Liefs Mam en Gesienus -
26 Juli 2009 - 18:19
Elisa:
Ja wat apart inderdaad die drijvende eilanden, nooit geweten! En zo op de foto te zien wonen ze dus op riet, in riet en gebruiken ze het ook nog eens voor allerlei dingen. Ja een warme douche was ook wat ik nam toen het -2 graden was vorig jaar in Italie zonder verwarming. Nu is het 38 graden, wat een verschil. Ik vertrek ook vrijdag weer en heb wel zin, want de tijgermuggen doen hard hun best om mij steeds zo'n 12 keer te steken in 5 min. als ik alleen maar even thee ga zetten of wat dan ook...zonder mij eerst volledig ingespoten te hebben met antimuggenspray :-) En niet alleen maar 's avonds, maar de hele dag door. Nederland is zo gek nog niet. -
27 Juli 2009 - 18:21
Rogier:
zaterdag is al voor je geregeld eric, jetlag is géén excuus. geniet nog ff van de laatste paar dagen! tot snel en goede reis beiden! -
28 Juli 2009 - 19:19
Jan En Greta:
hallo vakantie gangers dat kunnen we nu zeggen ik heb net van jan gehoord dat jullie maandag al moeten beginnen nou dat zal wel vreselijk wennen zijn maar wel met de familie weer in de buurt en daar valt toch ook wel veel over te zeggen of niet danwe zijn niet op schiphol maar zien elkaar zo snel mogelijk een hele goede terug reis en denk alvast maar aan een goede toekomst dat gaat zeker lukken jongens heel veel liefs jan en greta -
30 Juli 2009 - 09:45
Robert (2x) En Jacq:
Tot vanavond...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
