Buenos dias, buenas tardes y buenas noches!

Arequipa
Buiten is het zonnig 30 graden, een zacht koel briesje maakt het in de schaduw wat frisjes, vandaar dat we natuurlijk volop in de zon vertoeven.
Arequipa is een snelgroeiende stad met een interessant historisch centrum gevuld met vele oude koloniale gebouwen die het centrum een gezellig karakter geven. Het is hier erg droog, overdag zonnig en s´avond behoorlijk koud.

Cusco
Onze vorige stop was natuurlijk de stad Cusco vanwaaruit alle tours vertrekken naar Machu Picchu, de verborgen Inca-ruïne in de bergen. Cusco is echt een touristische plek met in de binnenstad vele eettenten en souvenierwinkels met veelal Europese bedragen en Peruaanse service. Wij zaten vlak bij de binnenstad in het gedeelte San Blas met zijn smalle, steile keistenen gangetjes. Telkens als we ons hostel bereikt hadden waren we uitgeput en moesten we eerst weer bijkomen met een kopje warme cocathee, dat erg goed werkt tegen de hoogte.

Cusco, Agua Calientes en Machu Picchu
Nadat we genoeg waren geacclimatiseerd, zijn we vertrokken naar Machu Picchu. We hebben gekozen voor een tour bestaande uit twee dagen en één overnachting in Agua Calientes. Vanuit Agua Calientes zijn we rond 5:30 in de regen vertrokken naar de ruïnes, want des te vroeger je er bent, des te meer kans je maakt op een mooie zonsopgang. Maar dan moet het natuurlijk niet bewolkt zijn en regenen! Dan maar wachten bovenop Machu Picchu, totdat de zon doorbrak. Rond 9 uur kwam de zon dan door en gaf de oude stad een geweldige mystieke indruk. Machu Picchu is namelijk gebouwd op een berg en is omringd door bergen met daartussen een dikke laag mist, wat weer leidt tot schitterende foto’s.
Na drie uur rondlopen, genieten en foto’s maken was het weer tijd om richting Agua Calientes te lopen.

Puno, Staking, 16 uur onderweg.
Terug in Cusco hebben we een busticket gekocht voor de volgende dag naar Puno (Het Titicacameer). We waren er helemaal klaar voor om naar Puno te gaan, tassen ingepakt, taxi gebeld en richting de busterminal gegaan. Aangekomen bij de busterminal moesten we als gewoonlijk even wachten, omdat we altijd 30 minuten van te voren aanwezig zijn. Maar na een half uur wachten nog steeds geen bus. Wij rondvragen, buiten liepen mensen van de busmaatschappij waarmee wij zouden reizen. Deze vertelden ons dat er al dagenlang stakingen waren op de weg naar Puno en dat er daarom geen bussen reden. Wij teleurgesteld en natuurlijk direct proberen ons geld terug te krijgen. Dit zat er natuurlijk niet in, omdat we de tickets ergens anders hadden gekocht. Best te begrijpen allemaal, maar daardoor wel weer 20 dollar lichter. Op naar plan B dan maar en dat zal dan Arequipa moeten zijn, wat ongeveer 8 a 10 uur reizen is i.p.v. 7 uur naar Puno. Maar omdat wij natuurlijk doorgewinterde reizigers zijn en nergens voor terugdeinzen, hebben we maar besloten om naar Arequipa te gaan. Snel een loket kunnen vinden met behoorlijke goedkope tickets, niet vragen, ticket kopen en de bus in stappen.
Na 2 uur was het al raak, we stonden stil voor een wegversperring gemaakt van keien en planken (zie foto). Nu hoorden we pas van locals dat op de weg naar Arequipa ook stakingen waren van de locale boeren. De buschauffeur ging met een paar andere mannen, zoals het hier altijd gaat, in onderhandeling met de stakers. Na een betaling en het bekladden van de bus mochten we gelukkig na een halfuur verder.
Nu zou je denken net als wij dat we geluk hebben gehad dat we door mochten rijden. Dat geluk duurde 4 minuten, want om de bocht twee kilometer verder was een grotere staking waar 150 mensen op de weg stonden. We stonden dus weer stil, weer stapte de buschauffeur met een paar mannen uit en probeerde te kijken of er wat te regelen viel. Na een uur kwamen er 50 stakers langs, mannen en vrouwen, en bouwden ook achter de bus een wegversperring. Nu zaten we dus echt vast en konden we niet voor- of achteruit. Na een tijdje zagen we achter wat gebouwen wat rook opstijgen. Dit was geen kampvuur, maar een brug die in de brand was gezet door de stakers. En natuurlijk moest de bus waarin wij zaten over deze brug. Er restte ons en de anderen niets anders dan wachten tot de staking afgelopen was, en gelukkig na 4 uur wachten vertrok de hele groep naar een andere plek en begonnen anderen de brug te blussen en te repareren. Er werd wat geld gedoneerd voor de nieuwe planken op de brug en we konden weer verder reizen. 'S nachts rond 12 uur kwamen we in Arequipa aan, na een busreis van 16 uur, waarna we direct besloten om de eerste twee week geen lange busreizen meer te maken en heerlijk te gaan genieten van onze tijd in Arequipa met één uitstapje naar de Colca-vallei.

Colca-vallei, condors, alpaca's en lama’s.
Afgelopen weekend zijn we tevens met een tweedaagse tour incl. 1 overnachting vertrokken naar de Colca-vallei om condors te bekijken die 's morgens, als je mazzel hebt, hun dode prooien zoeken in de vallei.
Tijdens de heenreis zijn we verschillende keren gestopt bij bijzondere uitzichten en velden vol met alpaca's (lijkt op een kruising tussen een schaap en een lama). In het dorpje Chivay hebben we 's avonds lekker gebadderd in hotspringbaden om daarna een maaltijd te nuttigen met folklorische dansoptredens en begeleidende muziek. Natuurlijk werd Eric weer uitgekozen om tot twee keer mee te dansen.

De dag daarop zijn we vertrokken naar de Colca-vallei, waar we een kleine wandeling hebben gemaakt langs de afgrond. Na een tijdje wachten kwamen de condors dan eindelijk tevoorschijn, met een spanbreedte van ongeveer 2,5 a 3 meter scheerden ze langs ons op zoek naar cadavers. Eerst zag je ze een paar honderd meter verderop rondjes draaien om vervolgens in duikvlucht langs ons te vliegen, echt schitterend!!!

Vervolgens natuurlijk nog even op de foto met een condor, Amanda incl. lama.

We doen het nog steeds rustig aan in Arequipa, vrijdag vertrekken we dan toch naar Puno, want er zijn geen blokkades meer op de weg tussen Arequipa en Puno (zeggen ze)!

Saludos a todos,
Eric y Amanda